سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۶۱: سوی خم می این دل مخمور فرستیم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
سوی خم می این دل مخمور فرستیم پروانه ی خود را به سوی طور فرستیم از صحبت هم، ذوق بود تنگدلان را برخیز سلیمان که پی مور فرستیم ساقی ز سفال سر خم باده به ما ده تا ساغر چینی سوی فغفور فرستیم سروی چو تو در گلشن فردوس ندیده ست در جلوه درآ تا ز پی حور فرستیم مشتاق ترا تحفه همین عرض نیاز است جان خود چه بود تا ز ره دور فرستیم دل را به سوی کوی تو، چون طفل دبستان از بس ز تو رنجیده، به صد زور فرستیم از نیش حریفان جهان تا شود آزاد دل را به نهانخانه ی زنبور فرستیم ما را بجز از روح نظیری نشناسد فیروزه ی خود را به نشابور فرستیم خواندیم سلیم این غزل تازه به حاسد تا مرهم الماس به ناسور فرستیم سلیم تهرانی