سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۵۱: مگر افتد گذارش سوی آن گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
مگر افتد گذارش سوی آن گل ببندم نامه ای بر بال بلبل ترا هرگاه بیند در گلستان پریشانی رود از یاد سنبل نگه: پیکان تیر کینه جویی تبسم: جوهر تیغ تغافل چو آید در چمن آن سرو، خیزد پی تعظیم او، رنگ از رخ گل! چو زلف ای دل کناری گیر، تا کی نهی سر در پی خوبان چو کاکل سلیم او را چو استغنا بلند است توهم او را چو می بینی، تغافل سلیم تهرانی