سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۵۰: پروانه را چو مرغ چمن نیست تاب گل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
پروانه را چو مرغ چمن نیست تاب گل جانسوزتر ز آتش شمع است آب گل هرگز چنان نشد که ز بی برگی چمن از رهن می فروش برآید کتاب گل در گلشنی که چهره بر افروخت شمع ما مستان نمی خورند به غیر از کباب گل شد پاره تا به گوش ز خمیازه اش دهن ای دل مگو خمار ندارد شراب گل هرگه به سوی باغ، تو ای سرو بگذری مرغ چمن خجل شود از اضطراب گل آمد بهار و شور جنون فتنه ساز شد دارم دلی چو خانه ی بلبل خراب گل خیل بهار می رود و جام در وداع همچون گل پیاده دود در رکاب گل ما را به کار حسن سلیم امتیاز نیست بلبل نمی کند به چمن انتخاب گل سلیم تهرانی