سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۶: دارم دلی همچون جرس، پیوسته نالان در بغل
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دارم دلی همچون جرس، پیوسته نالان در بغل از داغ بر احوال خود، صد چشم گریان در بغل کی از چمن یاد آورم من کز خیال روی او چون حلقه ی زلف بتان، دارم گلستان در بغل صد چاک افتد همچو گل بر جیب من از هر نسیم زان همچو غنچه از صبا دزدم گریبان در بغل جز زلف و روی او کسی هرگز ندیده در جهان شامی که چون صبحش بود خورشید تابان در بغل دایم دل سوزنده را در سینه چون داری سلیم؟ آتش نکرده هیچ کس غیر از تو پنهان در بغل سلیم تهرانی