سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۴۳: می آیدم به تحفه ز میخانه جام خشک
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می آیدم به تحفه ز میخانه جام خشک دریا به من همیشه فرستد سلام خشک نه ابر در هوا، نه می ناب در قدح چون تر کنم دماغی ازین صبح و شام خشک؟ کام دلم به گریه میسر نمی شود مژگان تر چه فایده دارد به کام خشک آه از سرشک بی اثر من که کم نشد در خانه ام چکیدن باران ز بام خشک کو جام باده ای که کنم تر دماغ را این زهد خشک کشت مرا چون زکام خشک ماهی به دام خشک ندیده کسی و من از جوهرم چو ماهی خنجر به دام خشک منعم مکن ز قافیه ی این غزل سلیم از کام خشک سر نزند جز کلام خشک سلیم تهرانی