سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۳۷: کدام سر که نشد خاک آستانه ی عشق؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
کدام سر که نشد خاک آستانه ی عشق؟ علاج باد غرور است رازیانه ی عشق متاع صبر و خرد را به جای دیگر بر که نیست غیر زر قلب در خزانه ی عشق چو کاغذی که درآید ز مد مشق به موج تنم سیاه شد از نقش تازیانه ی عشق به موج فتنه چو سیلاب، خانه ی ما را خراب کرد، که بادا خراب خانه ی عشق چو فاسقی که بپوشد لباس اهل صلاح به روزگار تو دارد هوس نشانه ی عشق حدیث درد دل ما به گوش کس مرساد که خواب می برد از دیده ها فسانه ی عشق پس از وفات، دلم را سلیم آفت نیست به خاک، مور بود پاسبان دانه ی عشق سلیم تهرانی