سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲۸: ز تاب گل ز بس افروخت آشیانه ی مرغ
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز تاب گل ز بس افروخت آشیانه ی مرغ سمندر از پی آتش رود به خانه ی مرغ تو فکر روزی خود را به آسمان بگذار بود به عهده ی صیاد، آب و دانه ی مرغ کسی به غیر غم از دل نمی دهد خبری سراغ گیر ز صیاد، راه خانه ی مرغ امید حاصل دنیا نشاط انگیز است ز ذوق بیضه بود هر نفس ترانه ی مرغ صبوری از دل عاشق طلب مکن ناصح مجوی بیضه ی فولاد از آشیانه ی مرغ سرود دل به سر زلف او سلیم خوش است که نیست بی اثری ناله ی شبانه ی مرغ سلیم تهرانی