سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷۲۵: هرکه را بینی، بود در فکر سامان طمع
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هرکه را بینی، بود در فکر سامان طمع تا به کی بیند کسی خواب پریشان طمع قرص لیموی قناعت، چاره ی این علت است نشکند صفرای اهل حرص از نان طمع عافیت خواهی، توقع را ز خاطر دور کن در دهانت بیضه ی مار است دندان طمع چون مگس از عجز تا کی پشت سر خارد کسی زهرمار حرص بادا شکرخوان طمع بی توقع نیست کس، آزادگان را هم بود چشم پوشیده، چراغ زیر دامان طمع سجده ی آدم نکرد ابلیس از فرمان حق می کند آدم سجود او به فرمان طمع مدح دونان گفتن از روی طمع باشد سلیم چند همچون نوحه گر باشی ثناخوان طمع سلیم تهرانی