سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۹۳: باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم مکش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
باده، ای عیسی لقا از دست نامحرم مکش گوهر ناموس را در رشته ی مریم مکش با بد و نیک جهان در دشمنی یکرو مکن تیغ چون خورشید تابان بر همه عالم مکش ای که دایم خودفروشی پیشه ی خود کرده ای خویش را همچون گهر، باری به سنگ کم مکش در گلستان جهان از لاله همت یاد گیر کاسه ی سر را قدح کن، می ز جام جم مکش روز نیک و بد به یک دستور همچون تیر باش از کشاکش چون کمان ابروی خود درهم مکش چون گهر گردآوری کن آبروی خویش را در سبو تا باده داری، منت زمزم مکش همچو نیلوفر که بیند آفتاب، ای آسمان روی خود، هرگاه می بینی مرا، درهم مکش بعد ازین بر صفحه ی ایجاد، ای نقاش صنع طرح نقش تازه ای کن، صورت آدم مکش از می گلگون سلیم این توبه و پرهیز چیست ای گل پژمرده، دامان خود از شبنم مکش سلیم تهرانی