سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۶۱: زخم ناسورم من و از لطف مرهم شرمسار
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
زخم ناسورم من و از لطف مرهم شرمسار چون گل پژمرده ام از روی شبنم شرمسار بهره ای جز اشک و آه از من نصیب کس نشد حاصلم دارد مرا چون نخل ماتم شرمسار خلق را کوتاهی از خویش است و ما را از فلک عالمی شرمنده اند از ما و ما هم شرمسار کاسه ی سر را قدح کن، می ز جام خود بنوش تا به کی باشد کی از ساغر جم شرمسار تا سلیم از بی وفایی های او دم می زنم می کند آن تیغ خونریزم به یک دم شرمسار سلیم تهرانی