سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۶۵۳: ماند ای شیخ، که مانی به ابابیل سفید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ماند ای شیخ، که مانی به ابابیل سفید همچو گنبد به سر گور تو مندیل سفید هر سر موی تو پیداست ز زیر جامه چون سیاهی سرتر بود ز قندیل سفید محک حال بد و نیک جهان نزدیک است می نماید ز ره دور سیه، میل سفید بس که در مملکت هند، مغول خوار شده ست می کند خاک سیه بر سر خود فیل سفید سلیم تهرانی