سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۸۱: ز بالین همنشینم هر نفس غمناک برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ز بالین همنشینم هر نفس غمناک برخیزد نشیند غنچه و چون گل گریبان چاک برخیزد پریشانی به خاک هرکس از روز ازل آمیخت به محشر هم پریشان چون غبار از خاک برخیزد به داغ رشک آن افتاده، همچون لاله می سوزم که نتواند ز مستی در چمن چون تاک برخیزد می از آلایش هستی کشد دامان عارف را چو کاغذ تر شود، از روی معجون پاک برخیزد فلک صد دور می باید که در ایران زمین گردد که همچون من غبار دیگری زان خاک برخیزد سلیم ایام از پست و بلند خود نمی گردد نشستم من به خاک راه تا افلاک برخیزد سلیم تهرانی