سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۷۵: ننگ مستی تا به کی قدر کمالم بشکند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ننگ مستی تا به کی قدر کمالم بشکند نام توبه در دهن چون حرف لالم بشکند در شکستن طالعی همچون حبابم داده اند گر خورد پهلو ز موج می، سفالم بشکند آسمان مست است و من در دست او پیمانه ام گاه پرسازد، گهی همچون هلالم بشکند باغبان دیوانه و من چوب گل خود نیستم بی سبب تا کی درین گلشن نهالم بشکند؟ می شود از باطنم ظاهر نگارستان چین آسمان گر همچو فانوس خیالم بشکند در قفس همطالع مرغ کباب افتاده ام هرکه بر من بگذرد، خواهد که بالم بشکند بر امید وصل او تا کی ز بخت بد سلیم فال بگشایم، دل از مضمون فالم بشکند سلیم تهرانی