سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۳۰: نهال ما که چو نی پر ز بند می روید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نهال ما که چو نی پر ز بند می روید ازو چو غنچه دل مستمند می روید چنان ز عشق به دل داغ سوختن بردم که بعد مرگ ز خاکم سپند می روید ز آرزوی سر زلف او من آن صیدم که هر کجا که نهم پا، کمند می روید نصیب من دم آبی نشد ز همت من چو سبزه ای که ز جای بلند می روید به هر چمن که گشاید سلیم زخم نهان ز شاخ، غنچه ی او هرزه خند می روید سلیم تهرانی