سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۳۴: به عشق باده ز خون امید و بیم خورند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به عشق باده ز خون امید و بیم خورند کباب پخته و خام از دل دو نیم خورند به زور باده به مخمور می دهد ساقی چو خستگان که دوا از کف حکیم خورند کشیده اند صفی بیدلان عشق، ولی شکست همچو گل و لاله از نسیم خورند به کعبه باعث صد فیض گشت مستی ما خوش آن شراب که در خانه ی کریم خورند پیاله گیر چو آیی به بزم ما زاهد حرام نیست شرابی که با سلیم خورند سلیم تهرانی