سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۲۲: غریبی را به من عشقت وطن کرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
غریبی را به من عشقت وطن کرد بیابان را به چشم من چمن کرد چرا ای شمع خاموشی به بزمش زبانت هست، می باید سخن کرد چه حاصل شمع را از تاج زرین که فانوسش پس از مردن کفن کرد کجا اندیشه ای از مرگ دارد کفن را آنکه چون گل پیرهن کرد سلیم از ذوق غربت بی نصیب است چو داغ آن کس که در یک جا وطن کرد سلیم تهرانی