سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۷: دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
دلم چو غنچه ز گلگشت باغ می گیرد چو لاله دامنم از آب، داغ می گیرد چو شمع کشته، ز دود فتیله ی عنبر فریب خورده ی زلفش دماغ می گیرد نشان عیش و طرب آنکه در جهان جوید چو ابلهی ست که عنقا سراغ می گیرد چو عندلیب، مرا سوخت حسرت خاری که جای بر سر دیوار باغ می گیرد دلم به هند سلیم از غم بتان عراق تذرو داده ز دست و کلاغ می گیرد سلیم تهرانی