سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۰۱: جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا نرود
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
جا به هر دل که گرفت او، دگر از جا نرود عکسش از آینه چون صورت دیبا نرود با حریفان ز تو عیب است سواری کردن به که آهوی حرم جانب صحرا نرود در سرایی که تویی، گر همه محشر خیزد طفل از خانه برون بهر تماشا نرود نیست ممکن که صبا پیش مقیمان چمن نام کویت چو برد، بوی گل از جا نرود جلوه ای کز قد او دیده ای امروز سلیم نیست ممکن که دماغ تو به بالا نرود سلیم تهرانی