سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۸۹: گل به غفلت ز گلستان جهان برخیزد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گل به غفلت ز گلستان جهان برخیزد غنچه از خواب در ایام خزان برخیزد گر سبک می روم از بزم تو بیرون چه عجب گرد هر طور که بنشست چنان برخیزد جسم خاکی ست غباری که میان من و اوست ای خوش آن لحظه که آن هم ز میان برخیزد گر لب تشنه ی خود را به لب جوی نهم دود چون اشک من از آب روان برخیزد دارد ای دوست ز تو شکوه ی بسیار سلیم وای اگر مهر خموشی ز دهان برخیزد سلیم تهرانی