سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۸: بی قراران گر ز کوی او برون گامی نهند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بی قراران گر ز کوی او برون گامی نهند پیش پای خویشتن از نقش پا دامی نهند بیدلان را طاقت بوسیدن معشوق نیست می روند از خود اگر لب بر لب جامی نهند گلرخان صدبوسه می بخشند و آن را نام نیست این قدر منت چرا بر ما ز دشنامی نهند زاهدان صافی دلم گویند و رندان دردنوش چون غلامان هر کجا رفتم مرا نامی نهند عشقبازان را نشان افسر شاهی سلیم آن قدر نبود که سر بر پای خودکامی نهند سلیم تهرانی