سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۷۶: آن کس که ز آسوده دلی رنگ برآرد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن کس که ز آسوده دلی رنگ برآرد گر شیشه گذارد به بغل، سنگ برآرد نقصان ز نم اشک نباشد دل ما را از آب خود آیینه کجا زنگ برآرد؟ چون لاله، سیه خانه شود چشمه ی آتش زان آه که مجنون ز دل تنگ برآرد فریاد ز محرومی بلبل که رخ او نگذاشت که یک گل به چمن رنگ برآرد مشکل که کسی زنده بماند به دو عالم مژگان تو چون تیغ پی جنگ برآرد آسان نتوان برد سلیم از کف ما دل دیوانه نخواهد ز بغل سنگ برآرد سلیم تهرانی