سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۶: می دو ساله به لب های یار من نرسد
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
می دو ساله به لب های یار من نرسد گل پیاده به گرد سوار من نرسد چها نوشته ام از بیخودی به نامه ی شوق خدا کند که به دست نگار من نرسد! دلم همیشه ازان همچو بید می لرزد که چشم زخم خزان بر بهار من نرسد ز شوق وصل تو خمیازه در دهان دارم چو گل، شراب به داد خمار من نرسد مگر به شیشه ی ساعت کنند بعد از مرگ که دست صرصر غم بر غبار من نرسد حدیث شوق به مکتوب، تا به چند سلیم نویسم و به فراموشکار من نرسد سلیم تهرانی