سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۶۳: به صحرا آن کمان ابرو پی نخجیر می آید
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
به صحرا آن کمان ابرو پی نخجیر می آید غزالان مژده! آن آهوی آهوگیر می آید چو سوی صیدگاه آید، ز ذوق او غزالان را صدای خنده ی زخم از سر یک تیر می آید درآ در حلقه ی دیوانگان گر عافیت خواهی به گوشم این صدا از حلقه ی زنجیر می آید محبت می نماید از طلسم خود مرا راهی که بوی خون ازان چون رخنه ی شمشیر می آید به عریانی زدم در هند، بعد از این نمی دانم چه کار دیگر از این خاک دامنگیر می آید ز بس لبریز دردم، گر کسی دستی زند بر من همه اعضای من در ناله چون زنجیر می آید هوس در جلوه گاه عشق دایم پیش رو باشد مشو مشغول این آهو که از پی شیر می آید فغان از اختر طالع که ممکن نیست اصلاحش درین عقده چه کار از ناخن تدبیر می آید محبت با علایق جمع چون گردد بلا باشد مهابت بیش فیلی را که با زنجیر می آید درین پیری، به کوی عشقبازی ها من آن طفلم که از چاک دلم، چون صبح، بوی شیر می آید سلیم از عشق نوعی محرم راز خموشانم که در گوشم صدای بلبل تصویر می آید سلیم تهرانی