سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۵۹: عمرها رفت و نشد نام زلیخایی بلند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
عمرها رفت و نشد نام زلیخایی بلند یوسفی کو تا شود در مصر غوغایی بلند جان فشانی در هوای سروقد او خوش است خاک اگر بر سر کند کس، باری از جایی بلند بی نیازی بین که گر صد خلد از پیشم گذشت گردنم هرگز نشد بهر تماشایی بلند هر طرف دیوانه ای زنجیر خود را بگسلد گر چو ماه نو کند ابرو به ایمایی بلند مردم از سرگشتگی در وادی عشق و نکرد گردبادی دست از دامان صحرایی بلند شهرت ار خواهی سلیم از کوی خوبان پا مکش هر کسی را می شود آوازه از جایی بلند سلیم تهرانی