سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۴۸: خوش آن دمی که لبم گردد آشنای قدح
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش آن دمی که لبم گردد آشنای قدح به پای خم سر خود را نهم به جای قدح بنوش می که سری در جهان نمی بینم که چون حباب بود خالی از هوای قدح به غیر حرف می از می کشان چه می خواهی که در نماز نخوانند جز دعای قدح ز دل جفای ترا وصل عذرخواهی کرد که بوسه ی لب ساقی ست خونبهای قدح کنم سلیم وصیت که ساقی از پس مرگ کند چو توبه به خاکم به زیر پای قدح سلیم تهرانی