سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۵: از مصلحت الفت به من پیر گرفته ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از مصلحت الفت به من پیر گرفته ست این تجربه را از شکر و شیر گرفته ست دل در طلبت بر ره دریوزه قدم زد اول ز سر کوچه ی زنجیر گرفته ست از دام و قفس باک ندارم، بگذارید صیاد اگر اوست مرا دیر گرفته ست افسوس که شد از ستم آینه ویران ملک دل ما را که به شمشیر گرفته ست از راست روی راه به مقصود توان برد این تجربه را عقل من از تیر گرفته ست خاموش ازان همچو سلیمم که درین بزم راه نفسم اشک گلوگیر گرفته ست سلیم تهرانی