سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۲۵: آن قدر سوزی که خواهد شعله با آه من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
آن قدر سوزی که خواهد شعله با آه من است هر زر داغی که دارد عشق، تنخواه من است در جگر آبم نمانده، گریه را سامان کجاست آستینم تر ز ننگ دست کوتاه من است نرگسی بر رهگذار خویش دیدم، سوختم نوغزال من همانا چشم بر راه من است نیست آزادی نصیب من، که هرجا می روم بند و زنجیرم چو فیل مست همراه من است بس که اخوانند چون یوسف به من نامهربان گرگ همچون پاسبانان بر سر چاه من است احتیاجم نیست بر شاهان عالم چون سلیم در جهان هرجا که درویشی بود، شاه من است سلیم تهرانی