سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۵: بجز نسیم که آن زلف تابدار شکست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بجز نسیم که آن زلف تابدار شکست نخورده است سپاهی ز یک سوار، شکست نمی شود به شکست کسی دلم راضی شکست رنگ به رویم، اگر خمار شکست به سوی باغ اگر پا گذاشتم بی تو ز سرگرانی هر غنچه، شاخسار شکست ز مومیایی می کی درست می گردد؟ که همچو غنچه دلی دارم و هزار شکست ز بس که گریه برد لخت دل به دامانم گمان بری که مرا شیشه در کنار شکست به پیش زاهد و می خواره انفعالی نیست مرا که داد خزان توبه و بهار شکست حریف نیست دلم اضطراب عشق ترا ز تاب زلزله افتد به کوهسار شکست سلیم، حیف ز آیینه ی دلی کز مهر به دوست دادم و گفتم نگاه دار، شکست! سلیم تهرانی