سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۰: خوش نیست به اهل طلب ایام لئیم است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خوش نیست به اهل طلب ایام لئیم است هرگاه که امیدی ازو نیست چه بیم است زان شعله که از طور دلم کرد تجلی یک اخگر افروخته در دست کلیم است از پهلوی ما جای به مجنون نشود تنگ صحرا به گشادی چو کف دست کریم است بر مور میفکن نظر از چشم حقارت مو گرچه ضعیف است ولی جزو گلیم است در عشق تو مردن چو شکر خواب صبوحی موقوف اجل نیست، که آن رسم قدیم است با همنفسان گفت شب از شور فغانم دانید که این هرزه درا کیست؟ سلیم است! سلیم تهرانی