سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۸: خونم از دوری می در تن لاغر خشک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خونم از دوری می در تن لاغر خشک است چون گل آینه ام ریشه ی جوهر خشک است حیرت از این همه سامان سرشک است مرا که به چشمم مژه چون دست توانگر خشک است عشق بحری ست کز آلودگی کام درو چون پر و بال بط اندام شناور خشک است چه عجب گر خبر ما به عزیزان نرسد نامه چون خشک بود، بال کبوتر خشک است نیست بر پیکر ما آفتی از عشق سلیم چه غم از آتش اگر بال سمندر خشک است سلیم تهرانی