سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۹۴: ای گل دگر ز دست کجا می گذارمت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ای گل دگر ز دست کجا می گذارمت نتوان فریب داد مرا، خوب دارمت از تو ندیده ام به جهان بی وفاتری باور مکن گر اهل وفا می شمارت در روزگار نیست مرا چون تو دشمنی در حیرتم که این همه چون دوست دارمت؟ کاری نکرده ای که نصیبم مباد، اگر از پیش دیده دور شوی یاد دارمت ذوقی چنان به صحبت وقت وداع نیست جان عزیز من، به خدا می سپارمت چشم سرایت از تو مرا ای سرشک نیست تخمی نه ای که از پی حاصل بکارمت خوش آن زمان سلیم که پرسد چو نام من گویم فلان غلام وفادار خوارمت سلیم تهرانی