سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۷۶: خطش دمید و به نازش نیاز من باقی ست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
خطش دمید و به نازش نیاز من باقی ست هزار بوسه مرا پیش آن دهن باقی ست گل همیشه بهار پیاله می گوید خزان رسید و همان آب و رنگ من باقی ست ادای حق محبت تمام نتوان کرد هزار جان دگر پیش کوهکن باقی ست حدیث درد دل من نمی شود آخر سخن نماند و مرا با تو صدسخن باقی ست هزار سال ز مرگم گذشته است و هنوز ز حسرت تو مرا آب در دهن باقی ست خزان کشید ز گل انتقام بلبل را هنوز دعوی مرغان این چمن باقی ست چو شمع کشته برونم ز انجمن مبرید هنوز در سر من شوق سوختن باقی ست به غیر جسم ضعیفی جنون به من نگذاشت مرا ز عشق تو یک تار پیرهن باقی ست غبار من به غریبی سلیم رفت به باد هنوز در دل من حسرت وطن باقی ست سلیم تهرانی