سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۶۶: بیا که فصل خوش روزگار نزدیک است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
بیا که فصل خوش روزگار نزدیک است زمان سیر گل و لاله زار نزدیک است فتاده ام به طلسم قفس، چه چاره کنم ز باغ دورم و فصل بهار نزدیک است به حرف عشق، همین کوهکن بود امروز که پاره ای سخن او به کار نزدیک است نوید دولت دنیا چنان بود کز مهر دهند مژده به مجرم که دار نزدیک است چو نیست قوت یک گام رفتنم از ضعف چه سود ازین که ره کوی یار نزدیک است حدیث قرب وطن پیش من مگوی، چه سود که سیل بادیه را کوهسار نزدیک است به خانه می نتوان خورد در بهار سلیم کنار کشت و لب جویبار نزدیک است سلیم تهرانی