سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۵: چه منت است اگر شیوه ی وفا آموخت؟
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه منت است اگر شیوه ی وفا آموخت؟ محبتی که به ما می کند، ز ما آموخت به راه شوق ندانم کدام جلوه ی او شکسته پایی ما را به نقش پا آموخت ز دیده آب رود بی غبار کوی توام بلاست، چشم کسی چون به توتیا آموخت چو غیر گریه درین باغ رسم دیگر نیست به حیرتم که گل این خنده از کجا آموخت سلیم سر مکش از آستان پیر مغان که هر که خاک درش یافت کیمیا آموخت سلیم تهرانی