سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۹۱: از مشک چین مگو، که در آن زلف چین پر است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
از مشک چین مگو، که در آن زلف چین پر است برچین بساط سرمه که چشمش ازین پر است کردم اشاره ای به تو، عمری شد و هنوز از برگ گل چو غنچه مرا آستین پر است آوازه ی جمال تو عالم گرفته است همچون نگین ز نام تو روی زمین پر است بر دانه ای که مور برد، رشک می برند در خرمنی که دامن صد خوشه چین پر است گرم ملامت است، سلیم آه و ناله چیست یک دم خموش باش، دل همنشین پر است سلیم تهرانی