سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۵: تا به کی ای خضر خواهی این چنین غافل نشست
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به کی ای خضر خواهی این چنین غافل نشست کشتی دریا کشان از لای خم در گل نشست می شود نزدیکتر، غم را کنم از خود چو دور گرد اگر برخاست از دامن مرا بر دل نشست خویش را چون موج بی باکانه بر دریا زدیم می توان تا چند همچون گرد بر ساحل نشست؟ چون تذروی کآشیان تبدیل سازد، می شود قالب مجنون تهی، لیلی چو در محمل نشست آشنایی از دیار ما نمی آید سلیم بر سر ره می توان تا چند چون منزل نشست؟ سلیم تهرانی