سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۱: چند نالم، دل ز طبع ناله پردازم گرفت
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چند نالم، دل ز طبع ناله پردازم گرفت در قفای سرمه از فریاد، آوازم گرفت همچو مرغ رشته بر پا می گذشتم زین چمن هر خس و خاری سر راهی به پروازم گرفت من نه آن مرغم که با افسون کسی صیدم کند غمزه ی سحرآفرین او به اعجازم گرفت در کدام آتش کبابم تا کند آن ترک مست از ترحم نیست گر از چنگ شهبازم گرفت برگرفت انگشت از حرف من و بر لب گذاشت خوب این دیوانگی از دست غمازم گرفت تازه شد عشقم پس از وارستگی با او سلیم جسته بودم خوش ز دام زلف او، بازم گرفت سلیم تهرانی