سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۳: چراغان سینه ام از داغ عشق لاله رویان است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چراغان سینه ام از داغ عشق لاله رویان است ز دل آهی که می خیزد مرا، دود چراغان است سرشک آتشین می جوشدم از چشم همچون شمع درین مکتب پر پروانه طفلان را گلستان است حصار عافیت جز کنج تنهایی نمی باشد که فانوس چراغ لاله دامان بیابان است متاعی هر که دارد، رو به این بازار می آرد محبت شهر و بر اطراف او عالم دهستان است به گلشن می توان تحقیق کار این جهان کردن که گل مجموعه ی تعبیر این خواب پریشان است به غیر از خنده ی آن لب، علاجی نیست دردم را که مرهمدان این زخمی که من دارم نمکدان است سیاهی می زند هندوستان از حسن بر عالم یکی از جمله ی سبزان ته گلگون او پان است درین گلشن اگر جمعیتی بینی، تعجب کن پریشانی فراوان است اینجا سنبلستان است سلیم از رهگذار خوشخرامی چون توان رفتن؟ که چون از خانه می آید به مکتب، عید طفلان است سلیم تهرانی