سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۴۱: ساغر گلی ز گلشن بیهوشی من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
ساغر گلی ز گلشن بیهوشی من است سرمه غبار کوچه ی خاموشی من است من شعله ام، نهان نتوان داشت شعله را ایام بی سبب پی خس پوشی من است فصل بهار و مستی مرغان تمام شد آمد خزان و وقت قدح نوشی من است نازم به رازداری خود چون صدف که بحر از موج، جمله لب پی سرگوشی من است پیراهنم ز یاد لبش بوی می گرفت خمیازه سینه چاک هم آغوشی من است در هر لباس، جوهر زیبندگی خوش است آیینه داغ طرز نمدپوشی من است ساغر سلیم من به حریفان نمی دهم موقوف مستی تو به بیهوشی من است سلیم تهرانی