سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۲۵: گدای کوی خراباتم و غمم این است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
گدای کوی خراباتم و غمم این است که باده آتش سوزان و کاسه چوبین است مزاج باده پرستان گرفته ام در عشق به جان ازان نبود رغبتم که شیرین است ز بخت تیره به غیر از زیان مرا چه رسد هزار زخم بر اعضا و جامه مشکین است خبر ز ناله ی جانسوز کوهکن دارد چه شد که صورت شیرین به خواب سنگین است عجب مدار به زیر فلک ز کثرت خلق هجوم کرده مگس، بس که خانه شیرین است سر کسی که بجنبد به دهر، نیست سلیم دگر ز خواندن شعرم چه چشم تحسین است؟ سلیم تهرانی