سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۱۰۷: شعله ی رسوایی منصور، خس پوش من است
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
شعله ی رسوایی منصور، خس پوش من است مایه ی حلاجی او پنبه ی گوش من است گر به دست من رسد پیمانه جام جم شود همچو پیر دیر، معراج سبو دوش من است انجمن از می تهی گشت و دماغم تر نشد خون صد مینای می در گردن هوش من است از پی شوخی که از من می گریزد همچو تیر چون کمان خمیازه ی خشکی در آغوش من است شورش مستان سماع بیخودی آرد سلیم باده در میخانه گر می جوشد از جوش من است سلیم تهرانی