سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۵۹: تماشایش برد از آهوی وحشی تک و دو را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تماشایش برد از آهوی وحشی تک و دو را ز رفتن بازدارد حیرتش عمر سبکرو را نخواهد همچو فرهادی به دست روزگار افتاد زند بر هم اگر صدبار تاج و تخت خسرو را کمال اهل دنیا حاصل از آب و علف آید خر عیسی اتاقه کرد بر سر خوشه ی جو را قدم در راه نه، تا کی به قید کاروان باشی به از توفیق، در عالم رفیقی نیست رهرو را غم کم عمری مهتاب مستان را نباید خورد که بوی شیر می آید هنوز از لب مه نو را صبوحی کرده هر گه از چمن آمد سلیم آن گل ز شرم روی او خورشید دور انداخت پرتو را سلیم تهرانی