سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۷: نتوان گفت به رویش سخن آینه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
نتوان گفت به رویش سخن آینه را نسبتی با تن او نیست تن آینه را شوق رویش همه کس را به غریبی دارد سبب این است جلای وطن آینه را هیچ کس نیست که در وصل تو نقشش ننشست خوب دارد گل روی تو فن آینه را چرب نرمی ست در اصلاح دلم کار غمت موم روغن شده این سنگ، تن آینه را رونق انجمن از صحبت اهل سخن است سبز دارد پر طوطی، چمن آینه را حسن چون پرده گشاید پی تاراج، سلیم به در آرد ز بدن پیرهن آینه را سلیم تهرانی