سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۴۶: تا به کی آن آهوی وحشی نگردد رام ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا به کی آن آهوی وحشی نگردد رام ما ز انتظار او غبار آورد چشم دام ما عمر رفت و روزگار هجر او آخر نشد انتظار صبح محشر می کشد این شام ما در محبت بیش ازین خواری نمی باشد که دل می کند پهلو تهی همچون نگین از نام ما جسم زار ما ز بس بالید از غم های او شد لباس زندگانی تنگ بر اندام ما آسمان از سبحه ی پروین، دمی صد بار بیش استخاره می کند تا می دهد یک کام ما داد ما لب تشنگان را جرعه ای کی می دهد چون حباب از آب دریا پر نگردد جام ما عشق او مشهور عالم کرد ما را چون سلیم شد بلند از گفتگوی قامت او نام ما سلیم تهرانی