سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۲۳: چو ماه شعشعه ی ماست برق خرمن ما
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چو ماه شعشعه ی ماست برق خرمن ما چو خوشه هیکل عمر است داس گردن ما ز دست و پنجه ی خورشید بر نمی آید که همچو داغ، سیاهی برد ز روزن ما هوای تاج که دارد به سر، که همچون باز به زور بسته کلاهی جهان به گردن ما ز دست شوق ز بس چاک گشته، پنداری که همچو غنچه گریبان ماست دامن ما چو موج آب که دارد حباب در آغوش به جای سنگ بود شیشه در فلاخن ما چه مشکل است که هر گام از سیاهی بخت چراغپا نشود همچو برق، توسن ما سلیم، کینه ی دشمن ز ما محبت شد خزان بهار شود چون رسد به گلشن ما سلیم تهرانی