سلیم تهرانی
غزل ها
شمارهٔ ۷: تا چند دیر و کعبه، مخوان این فسانه را
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تا چند دیر و کعبه، مخوان این فسانه را همچون کمان حلقه، یکی کن دو خانه را معشوق، پاسبانی ما عاشقان کند بلبل ز غنچه قفل زند آشیانه را در سینه هرچه بود، سپردم به دست عشق آری همین علاج بود دزد خانه را سرسبزی از جهان چه تمنا کنی که هست دندان مور ریشه درین خاک دانه را دست تهی دلالت دیوانگی کند بهتر ز ما ندیده کسی فال شانه را ما را چه جای شکوه، که شب پاسبان سلیم زنجیر می کند در زنجیرخانه را سلیم تهرانی