سلیم تهرانی
قطعه ها
شمارهٔ ۴ - هجو کاسه ی چینی
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
یکی پیاله ی چینی برای خوردن آب بداد خواجه مرا از صفات نیکویش که گر چو کاسه ی فقرش نهند بر سر راه ز کهنه کعبی او ننگرد کسی سویش شکسته ای که صدا برنیاید از لب او هزار سنگ زند گر کسی به پهلویش چو چاه زمزمش افتاده رخنه ها بر لب چو حوض کوثر، خورده شکنج ها رویش ز ساغر دل خاقان زیاده تر گرهش ز کاسه ی سر فغفور بیشتر مویش حباب خنده بر اندام او زند چون موج برند چون ز پی آب بر لب جویش خیاره دار نماید، ز بس که موج شکست فشرده همچو حباب دلم ز هر سویش به خواجه بخشش این کاسه شد چو حوض یزید که هرکه آب ازو خورد، شد دعاگویش سلیم تهرانی