قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۳۵: تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان فدا کردم
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
تو گر بر من کشیدی تیغ، من هم جان فدا کردم به قدر وسع خود دین محبت را ادا کردم نسیم شوق گو ضایع مگردان بوی پیراهن که من چون شمع از خاکستر خود توتیا کردم ز گلشن گل نچیدم تا نهادم داغ غم بر دل ز می لذت نبردم تا به خون لب آشنا کردم نهال بی غمی جز میوه حسرت نمی آرد ندیدم روز خوش تا دامن غم را رها کردم فریب الفت خود عاجزم دارد، نمی دانم که با بیگانه، باز این آشنایی از کجا کردم ز چرخ آزرده بودم، رخصت آهی به دل دادم چه سیل شعله ای در کار این مشت گیا کردم ز راه کعبه ام مانع هوای دیر شد قدسی ز شوق سجده بت، طاعت حق را قضا کردم قدسی مشهدی