قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۳۰۳: هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
هستیم با تو بر سر عهد قدیم خویش ما گم نکرده ایم ره مستقیم خویش در بیخودی ز جور تو کردم شکایتی شرمنده ام بسی ز گناه عظیم خویش هرگز به بخت تیره خود برنیامدم کافر زبون مباد به دست غنیم خویش گر دیر کرد پرسش ما یار، عیب نیست بیمار عشق، ناز کشد از حکیم خویش شکر خدا که کوی خرابات منزل است گر کعبه ره نداد مرا در حریم خویش در حیرتم که از چه مرا کشت نکهتش آن گل که مرده زنده کند از شمیم خویش از ما مدار نکهت پیراهنی دریغ گل کی کند مضایقه ای در نسیم خویش از قرب و بعد، شکر و شکایت نمی کنم شستم در آب، دفتر امید و بیم خویش زان توبه کرده ای که شرابت نمی دهند قدسی مباش غره به نفس سلیم خویش قدسی مشهدی