قدسی مشهدی
غزل ها
شمارهٔ ۱۸۱: چه باشد جان که عاشق در ره جانان برافشاند
قلم
چینش
وسط چین
راست چین
چپ چین
قلم
ایران سنس
نستعلیق
وزیر
نازنین
تیتر
گلدان
گل
دست نویس
شکسته
مروارید
نیریزی
ثلث
Tahoma
رنگ
اندازه
ارتفاع
سایه
رنگ
تیرگی
وضوح
افقی
عمودی
زمینه
نسبت
1:1
9:16
رنگ
تصاویر پیش فرض
اندازه
متناسب شود
برش داده شود
وضوح
حذف تصویر زمینه
حاشیه
اندازه
رنگ
گردی گوشه
متن
دانلود
می توانید متن را اصلاح نمایید:
چه باشد جان که عاشق در ره جانان برافشاند ز جان بهتر نثاری بایدش تا آن برافشاند شود جیب و کنار عالم از یاقوت اشکم پر چو چشم خون فشانم دامن مژگان برافشاند به گردن طوق عشق از زلف ترسازاده ای دارم که گر صد ساله زاهد بیندش ایمان برافشاند نخواهد بعد مردن هم غبارم دامنش گیرد به ناز از تربتم چون بگذرد دامان برافشاند چنین کان غمزه فتان سر خون ریختن دارد سزد گر صد مسیح و خضرمشرب جان برافشاند کهن ریش دلم دارد غباری تازه شستی کو که بر رخسار زخمم آبی از پیکان برافشاند قدسی مشهدی